میازار

درین چند وقت گذشته به واسطه پیامرسانهای اجتماعی از کودک آزاری های متعددی حتی از جانب نزدیکانشان، آگاه شده ایم.

قطعاً امری ناپسند و غیرقابل قبول است اما

چیزی که به آن فکر میکنم- البته نظر شخصی خودم است-این است که

کودک آزاری تنها به آزار جسمی و روحی کودک که قابل دیدن است نمیشود،

اینکه کودک خود را تافته جدابافته بدانیم و همه امکانات موجود را تنها برای او خوش بدانیم حتی به بهای گذشتن از حق کودک دیگری هم کودک آزاری است.نه کودک دیگری! این که کودک خود را به یک انسان خودخواه و متکبر تبدیل کرده ایم کم  آزاری نیست!!!آن هم کودک آزاری است.

نادیده گرفتن حق کودک دیگر که هیچ، حق یک انسان بودن را از کودک خود گرفته ایم.

نظرتان؟

روز و شب ماه رمضانتان گوارای وجود

التماس دعا

ببین

---

امام حسن(ع):

قالَ علیه السلام : لَقَضاءُ حاجَةِ اءخٍ لى فِى اللّهِ اءحَبُّ مِنْ إ عْتِکافِ شَهْرٍ.

فرمود: هر آینه برآوردن حاجت و رفع مشکل برادرم ، از یک ماه اعتکاف ، در مسجد - و عبادت مستحبّى نزد من - بهتر و محبوب تر است .

 - کلمة الا مام الحسن علیه السلام : ص 139.

بیتوته