تا نقش خیال دوست با ماست
ما را همه عمر خود تماشاست
آنجا که جمال دلبر آمد
والله که میان خانه صحراست
وانجا که مراد دل برآمد
یک خار به از هزار خرماست
گر چه نفس هوا ز مشکست
ورچه سلب زمین ز دیباست
هر چند شکوفه بر درختان
چون دو لب دوست پر ثریاست
هر چند میان کوه لاله
چون دیده میان روی حوراست
چون دولت عاشقی در آمد
اینها همه از میانه برخاست
هرگز نشود به وصل مغرور
هر دیده که در فراق بیناست
اکنون که ز باغ زاغ کم شد
بلبل ز گل آشیانه آراست
بر هر سر شاخ عندلیبیست
زین شکر که زاغ کم شد و کاست
فریاد همی کند که باری
امروز زمانه نوبت ماست
پیامبراکرم(ص):
أَحَبُّ عِبَادِ اللَّهِ إِلَى اللَّهِ أَنْفَعُهُمْ لِعِبَادِه .
از جمله بندگان آن کس پیش خدا محبوبتر است که برای بندگان
سودمندتر است .
تحف العقول ص 49 - نهج الفصاحه ص 169 ، ح 86
پایگاه اوینی
با اوجه به بیت«آنجا که جمال دلبر آمد/ والله که میان خانه صحراست» میتوان گفت دلبر در صحرا خانه دارد!
چون در جای دیگر می فرماید: همونجایی که دلبر خونه داره
من برم دنبال الباقی استعداد خفته خویش
به نکته ظریفی اشاره کردی!
شما حیف شدی!
یه شعر داغ
سلام گلی خانوم
انتخابت مثل همیشه قشنگه
سلام فرناز جان
ممنونم از توجه همیشه ات
سودمند!
10درصد کافیه!
به اون 10درصد هم راضی ایم
جانم
ساحلی.خوبی؟چه خبرا؟